In een bus met standaard extra beenruimte (dat wil je dus) en met een paar koude Amsterdamse verassingen van chauffeur Henk, zette het Geselscap Goet ende Fyn direct na de laatste tentamens koers richting de Franse Alpen. In het pittoreske dorpje Saint-Jean D’Arves, in het gebied “Les Sybelles”, streek de 7-koppige afvaardiging van het HRD neer om 8 dagen lang de pistes onveilig te maken.

Dagelijks kwamen Bram en Roel voldaan uit de skiles, nadat ze weer 2 uurtjes achter ‘hun’ Julie aan hadden geskied. Blijkbaar staken ze er toch wel behoorlijk wat van op want in het kielzog van Koops en Benno kwamen ze het einde van de week toch redelijk gecontroleerd van een zwarte buckelpiste af, met de vreugdekreten van Roel niet te vergeten. Onderaan deze zwarte piste stond echter een voor ons nieuw fenomeen te wachten: een giant luchtkussen onderaan een schans(je). Na het ontcijferen van de veiligheidsinstructies klommen de dappere skiërs de berg op om zich op te maken voor een adrenalinestoot. Dat laatste viel wel mee, maar het was nog steeds vermaeckelyck om te doen! De boarders, Chris, Mathijs en Tom, verkozen meestal de stukken tussen de pistes in, om daar nieuwe sporen te trekken; die buckels zijn maar niks voor boarders. Wanneer men vervolgens in de koude lift ging zitten was er de gelegenheid om even uit de veldfles Ricard te nippen, om zo weer een beetje op te warmen! Eindelijk snapten wij waarom de oprichters dat zo heerlyck vinden; als dat spul maar koud is!

Na elke dag was het echter tijd om te après-skiën. In het dorpje, met zo’n 1200 bedden, had zich een ware Belgische kolonie gevormd met zo’n 900 Belgische studenten. Hun SKIKOT-stamkroeg adopteerden wij zonder blikken of blozen als de onze, dus hier werden dan ook de nodige pintjes (“pientjes”) genuttigd. De Vlaamse uitbater (of was het nou toch een Fransman?;)) zag ons Hollanders daarom graag over de vloer komen. Op deze plek was het dan ook waar niet alleen pintjes, maar ook puntjes werden gescoord. Al met al dus een vruchtbare après-ski toko!
Uiteraard valt er voor u ook nog het nodige na te beleven: met Tom zijn GoPro-camera en Roel zijn retro-fotocamera heeft de gevoelige plaat één en ander vereeuwigd. Van de stilstaande beelden vindt u een impressie in het fotodeel! Uiteraard volgt nog de aftermovie, met een gevarieerd aanbod van technieken, niveaus, pistes, bloopers, weersomstandigheden en noemt u maar op!

Wie weet, volgend jaar met de E.S.R.?