Nieuws
images/template/ImageFader/slider1.jpg

In een bus met standaard extra beenruimte (dat wil je dus) en met een paar koude Amsterdamse verassingen van chauffeur Henk, zette het Geselscap Goet ende Fyn direct na de laatste tentamens koers richting de Franse Alpen. In het pittoreske dorpje Saint-Jean D’Arves, in het gebied “Les Sybelles”, streek de 7-koppige afvaardiging van het HRD neer om 8 dagen lang de pistes onveilig te maken.

 

 

Dagelijks kwamen Bram en Roel voldaan uit de skiles, nadat ze weer 2 uurtjes achter ‘hun’ Julie aan hadden geskied. Blijkbaar staken ze er toch wel behoorlijk wat van op want in het kielzog van Koops en Benno kwamen ze het einde van de week toch redelijk gecontroleerd van een zwarte buckelpiste af, met de vreugdekreten van Roel niet te vergeten. Onderaan deze zwarte piste stond echter een voor ons nieuw fenomeen te wachten: een giant luchtkussen onderaan een schans(je). Na het ontcijferen van de veiligheidsinstructies klommen de dappere skiërs de berg op om zich op te maken voor een adrenalinestoot. Dat laatste viel wel mee, maar het was nog steeds vermaeckelyck om te doen! De boarders, Chris, Mathijs en Tom, verkozen meestal de stukken tussen de pistes in, om daar nieuwe sporen te trekken; die buckels zijn maar niks voor boarders. Wanneer men vervolgens in de koude lift ging zitten was er de gelegenheid om even uit de veldfles Ricard te nippen, om zo weer een beetje op te warmen! Eindelijk snapten wij waarom de oprichters dat zo heerlyck vinden; als dat spul maar koud is!

Het HRD meldt met grote trots dat Tom Uijtdehaag en Jan Wouda per maandag 7 maart 2014 lid zijn geworden bij het HRD Van Speyk. In zware tijden van vele beproevingen, hebben Jan en Tom zich een waar Van Speyker getoond. Met kracht ende Moet wisten zij de zware stormen en wilde zeeën te bedwingen en hebben ze met visie sturing te geven aan hun galjoen. Vol energie zullen de nieuwe leden samen met de ervaren bemanningsleden het avontuur opzoeken, om zich met het dispuut tot in de hoogste regionen te begeven.

 

Tijdens haar vierde en laatste activiteit van het vierde Lustrum bezocht het HRD de Hofstad. Reedsch traditioneel begaf men zich geheel in steyl naar het Haagsche, in de limo inderdaad. Aldaar, in de thuishaven van toch best een aantal OVS'ers, toogde men zich naar Jacht, Skeet en Trapvereniging Waalsdorp. Wegens het grote aantal last-minute aanmeldingen kon niet iedereen direct het hagelgeweer tegen het schoudergewricht plaatsen, maar ach, dan vatte gewon 'nen bakske, want er valt genoeg bij te praten! Deze aanwas leidde tot een geselscap van 31 man, dus waren er veel kapers op de kust voor het felbegeerde Hertje. Het ervaren deelnemersveld ontliep elkaar nauwelijks, want de meeste scores lagen tussen de 13 en 18 schijven (van de 25). Dit leidde dan ook tot twee oud-leeden met 18 treffers, waarvan Hl. oud-lid Velter met de eer mocht strijken.

Nadat men weer achter het stuur van de bolides kroop (moet gezegd worden: Volvo is opvallend populair onze oud-leeden) zette men koers richting het centrum, waarbij de Cad zoals altijd veel bekijks trok. Het Haagse Van Kleef wist ons allen, met onze brede kennis van alcoholhoudende dranken, toch nog het nodige bij te brengen en daarnaast hoefde de opmerking dat er ook een roockruimte geen tweede maal gezegd te worden. "Het staat helemaal blauw" heeft deze middag een nieuwe dimensie gekregen, met zoveel kleine roockfabrieken op een paar vierkante meter. Gelukkig voor de gasten na ons zat de garderobe direct naast deze ruimte, waardoor ook zij een aandenken hadden aan ons bezoek!

Bij de zelfgekroonde "Belg van Den Haag" werd het officiële programma afgesloten, waar men tafelbier voorschotelde (jazeker!) en er met het Geselscap genoten werd van een Bourgondisch mael. Voor het leeuwendeel van de leeden en een aantal fanatieke oud-leeden was het vervolgens tijd om op jacht te gaan naar Jokertje, Sterretje en Barbie. Helaas, of misschien ook niet, zijn wij ze niet tegengekomen. Vele uren later kwam de slede weer aan in het Eindhovensche en kon men uit gaan kijken naar het volgende op de agenda.

De volgende haven zal, behoudens een bevoorradingspriode rond de thuiswateren van de Residentie rondom de jaarwisseling, het Hongaarse Boedapest zijn, alwaar opnieuw de kolf tegen de schouder wordt gezet. Aldaar maken wij ons vertrouwd met een stukje verfijnde techniek van wijlen Mikhail Kalashnikov.

Om 20 jaar na de geboorte van je geesteskind het resultaat te zien van wat jij destijds op de wereld hebt gezet, dat moet toch wel een belevenis zijn, zou men denken. Tijdens het vorige lustrum is de droom dan ook uitgesproken om met een enorm Van Speyk geselscap stil te staan bij twintig jaar Heeren Roeiers Dispuut Van Speyk. Dit vond afgelopen september plaats, in en rond Château de Presseux, nabij het Waalse Sprimont. Het was dan ook prachtig om te zien hoe de oprichters oprecht genoten van “hun” Van Speyk dat inmiddels volwassen is geworden. Het punt waarop nieuwe leeden jonger zijn dan het dispuut is inmiddels bereikt en het kroost van de oudste oud-leeden heeft al bijna de studentenleeftijd.