Details

Geschreven door Robin Niesters

Categorie: Nieuws

Gepubliceerd: 02 maart 2019

Tijdens het meest illustere weekend van september kwamen vijfentwintig generaties bij elkaar om zich weer jong te voelen, of juist om wijsheid te zoeken bij de oude garde. Compleet afgesloten van de realiteit werd het weekend afgetrapt met een borrel waarbij de oneindige hoeveelheid aan champagne goed van pas kwam. Zoals gewoonlijk was de roockkamer op locatie weer veel te klein en werd na een kleine 20 minuten het hele château gebruikt als schoorsteen. Uiteraard had het dispuut hier allang op ingespeeld waardoor de Flamous op de eerste avond al flink gebruikt kon worden. Na het toeziend oog van de oudere generaties werd de conclusie getrokken dat er toch meer gezopen moest worden, wat de opening van een legendarische gin-tonic betekende. Helaas waren niet alle oud-leeden opgewassen tegen dit gevaarte en moesten velen hun meerdere erkennen waarna ze strompelend hun bed opzochten. Met het oog op een weekend vol met activiteiten werd de eerste avond zo efficiënt mogelijk benut door de overgebleven leeden en werd het gaspedaal volledig ingetrapt waardoor de borrel tot in de kleine uurtjes doorging.

Het ontwaken op de zaterdag werd voor velen een keiharde confrontatie met de man met de hamer. Gelukkig was er nog genoeg champagne waardoor velen gewekt werden met een heerlijke slok bubbels. Het ontbijt voelde als een straf maar de bodem moest zeker gelegd worden om de dag te overleven. Met volle moed verplaatste het dispuut zich naar de levensgevaarlijke grotten van Bertrix. Met zestig man in nauwe, vochtige en koude gangen kruipen, ieder met een borrelende maag, op voorhand al een recept tot succes! Bij sommige leeden en oud-leeden borrelde het enthousiasme zo erg dat ze hun maag niet in toom konden houden. Hierdoor moest een enkeling helaas de grot vroegtijdig verlaten. Eenmaal teruggekomen op het château werd er volop gebruik gemaakt van de jacuzzi’s en de sauna. Wachtende op het moment dat er aangeschoven kon worden voor een 6-gangendiner bereidt door een privé chef. Eenmaal aan het diner werd er veelvuldig het woord genomen door de oudere generaties om mooie verhalen te vertellen en te laten horen hoe het er vroeger nu echt aan toe ging. Na het diner was er nog voldoende tijd om het dispuut te laten doen waar het in excelleert. Aan de lege flessen en de sigarenpeuken die overal verspreid lagen was af te leiden dat er zich wederom een zeer geslaagde avond had plaatsgevonden.

De laatste dag van het weekend was voor iedereen weer een stap terug richting de realiteit. Er moest naar huis gereden worden want voor velen stond het kroost thuis op hen te wachten. Maar dit zou natuurlijk niet gebeuren voordat de laatste activiteit van het programma was voltooid. Iets waar elk dispuut lid met smart naar uitkijkt, waar zij allen hun ongenuanceerde mening kunnen geven en waar er vooral veel wordt gedaan met de verschafte informatie, een algemene dispuut vergadering. Ditmaal gehesen in een lustumjasje zodat niet elk willekeurig besluit, wat er op deze brakke zondagmiddag gemaakt werd, nadelig zou zijn voor het actieve dispuut. Zoals we gewend zijn was het een complete chaos maar vooral een groot spektakel waarbij zowel leeden en oud-leeden hun aanwezigheid hebben laten klinken.

Helaas komt aan al het goeds een einde, zo ook aan dit prachtige weekend. De spullen werden gepakt en de auto’s werden weer ingeladen. Langzamerhand verliet iedereen het château en werd het actieve dispuut achtergelaten. Zij hebben hier nog volop genoten van de luxueuze faciliteiten maar helaas moesten zij op de maandag er ook aan geloven om weer met beide benen op aarde gezet te worden.

Het lustrumweekend is ten einde, op naar een overtreffend vervolg!

Kracht ende Moet